Η Αλφαβήτα του εσωτερισμού

    Ο εσωτερισμός είναι ένα κίνημα, όπου συμβάλει στην εκ βάθος αναζήτηση, αποσκοπώντας να δώσει απαντήσεις σε άβατες περιοχές υπαρξιακών ερωτημάτων, και του αόρατου κόσμου.

     Ο άνθρωπος πάντα διαισθανόταν μία άλλη διάσταση του εαυτού του πέρα από την υλική του φύση. 'Aλλοι ήταν πιο ευαίσθητοι από την φύση τους, έβλεπαν οράματα, και διαισθάνονται σκέψεις άλλων και μελλοντικά δρώμενα. 'Aλλοι πάλι αναγκάστηκαν να στρέψουν προς τα μέσα με αναρίθμητα «γιατί», όταν βρέθηκαν σε έσχατη απόγνωση. 'Aλλοι θέλησαν να δώσουν μία βαθύτερη ποιότητα, και να εμπλουτίσουν, την βαρετή επιφανειακή τους πραγματικότητα, αναζητώντας την Σοφία, την Αφύπνιση, και κυρίως την ίδια τους την Ψυχή, τον σκοπό τους ύπαρξης.

     Ο δρόμος του εσωτερισμού χαρίζει πολλά δώρα και θησαυρούς, αλλά φέρει επίσης παγίδες και πολλές θλίψεις. Για να έχει επιτυχία στον δρόμο του, ο εσωτεριστής, χρειάζεται να ακολουθεί κάποιους βασικούς κανόνες.

     1. Να προσπαθεί να καθορίζει την πραγματικότητα του.

     Βασικός κανόνας του αοράτου, είναι πως οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας, επηρεάζουν άμεσα την ζωή μας. Σίγουρα δεν ευθυνόμαστε για όλες τις προκλήσεις και τα εμπόδια που δεχόμαστε καθημερινά να αντιμετωπίσουμε αλλά έχουμε καθήκον προς τον εαυτό μας και κατά επέκταση προς την κοινωνία μας, να μάθουμε να ελέγχουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα και σκέψεις και να τα μεταστοιχειώνουμε σε θετικά.

     2. Να αναπτύξει τη συλλογική συνείδηση.

     Ο εσωτεριστής αντιλαμβάνεται μία ενότητα, είτε σαν συλλογική ψυχή της ανθρωπότητας, είτε σαν φύση Γαία, είτε σαν συμπαντική δημιουργία. Αισθάνεται αναπόσπαστο κομμάτι της, και ενώ γνωρίζει πως ως ένα μεμονωμένο άτομο έχει περιορισμένες δυνατότητες, όταν ενώνεται με το σύνολο είτε ως Θεότητα, είτε ως Θεό, είτε ως Φύση, οι δυνατότητες και οι δυνάμεις του αυξάνονται δραστικά. Μέσω αυτής της εμπειρίας γεννιέται το καθήκον να βοηθήσει το σύνολο, δηλαδή την κοινωνία του, γιατί γνωρίζει πως είναι άμεσα αλληλοεξαρτώμενος από αυτήν.

     3. Να αναπτύξει την Σοφία του.

     Ο εσωτεριστής γνωρίζει πως η Σοφία είναι συνισταμένη δύο παραγόντων, της πληροφόρησης, και της εμπειρίας. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία, το ένα τροφοδοτεί και αυξάνει το άλλο, με άλλα λόγια, ποσοστό Σοφίας = ποσοστό πληροφόρησης + ποσοστό εμπειρίας.

     4. Να παραμένει αδογμάτιστος ελεύθερος ερευνητής.

     Ο εσωτεριστής γνωρίζει πως ο άνθρωπος έχει κατασκευάσει πολλές θεωρίες και συστήματα για να εξηγήσει την φύση του ανθρώπου και του σύμπαντος. Μελετάει όλα τα φιλοσοφικά, ιδεολογικά ή θρησκευτικά συστήματα, αλλά παραμένει αδογμάτιστος, με μόνο γνώμονα την επιστήμη και την εμπειρία του. Γνωρίζει πως ο άνθρωπος μπορεί μόνο να προσεγγίσει την αλήθεια και όχι να την κατέχει στην απόλυτη πληρότητά της. 'Eτσι ενώ μπορεί να έχει καταλήξει σε συμπεράσματα μέσω της έρευνάς του, παραμένει ανοιχτός για κάθε ενδεχόμενο. Στις συζητήσεις του τοποθετείται, ως εξής, «Σύμφωνα με την έρευνα μου έχω καταλήξει μέχρι στιγμής σε αυτό το συμπέρασμα, αλλά παραμένω ανοιχτός για κάθε ενδεχόμενο.»

     5. Να ακολουθήσει το πεπρωμένο του.

     Ο εσωτεριστής, γνωρίζει πως κάθε άνθρωπος έχει μία συγκεκριμένη διαδρομή που χρειάζεται να διανύσει, για να πραγματώσει τον σκοπό για τον οποίο ενσαρκώθηκε. Μέλημά του, μέσω της αναζήτησης, είναι να γνωρίσει την ψυχή του, και το προσωπικό του όραμα, και να διευθετήσει έτσι την ζωή του, έτσι ώστε να το πραγματώσει. Το κάλεσμα της ψυχής του, θα αναδυθεί σαν ένα ευαίσθητο βλαστάρι ανάμεσα στα ανελέητα βράχια της καθημερινότητας, αλλά η εσωτερική φλόγα της αποστολής, θα ενδυναμώνει την θέλησή του, και τα εμπόδια θα καταρρέουν. 'Eτσι και αλλιώς δεν έχει άλλη επιλογή, από το να διαδραματίσει τον προσωπικό του μύθο.

     6. Να προστατεύει τον εαυτό του.

     Ο εσωτεριστής γνωρίζει πως, ο δρόμος της Σοφίας και της Αφύπνισης θα τον μεταλλάξει, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, μη προσαρμογής με το κοινωνικό του περιβάλλον, διότι, ο τρόπος σκέψης του, θα φαίνεται στους υπόλοιπους, «εξωγήινος», «ουτοπικός», «μη πραγματιστικός», μια και θα επικοινωνεί περισσότερο με το πνευματικό πεδίο, από ότι οι γνωστοί του συγγενείς ή φίλοι. Έτσι μαθαίνει σταδιακά να κρύβεται, να μιλάει, όταν διαβλέπει πως ο λόγος του δεν θα παρερμηνευτεί και δεν θα δέχεται άσκοπα, αλόγιστα και ανελέητα πυρά, εξαιτίας της διαφορετικότητάς του.

     7. Να βρίσκει το κουράγιο να αγωνίζεται.

     Ο εσωτεριστής καθώς γνωρίζει, αναδύεται από μέσα του η ανάγκη να μεταδώσει, για να βοηθήσει τους συνάνθρωπους του, να μην υποφέρουν, εφόσον αισθάνεται ότι έχει βρει το μυστικό της ευτυχίας. Θα συναντήσει πολλούς εχθρούς όμως, που θα φθονήσουν την πνευματική του υπόσταση, θα φθονήσουν την τόλμη και το θάρρος του, να αγκαλιάζει και να νοιάζεται για τους συνανθρώπους του, να τους συγχωρεί, αλλά και να αγωνίζεται για την δικαιοσύνη. Γνωρίζει πως ο Ιπποτισμός προς την κοινωνία του, που θα αναδυθεί από τα βάθη της Ψυχής του, θα φέρει μία υπέρογκη αντίδραση, αλλά επίσης γνωρίζει πως αν σταματήσει να αγωνίζεται προστατεύοντας τους αδύναμους, και τους αφελείς, η αποστολή του θα έχει αποτύχει, και η δυστυχία του θα είναι μέγιστη.

     8. Να μάθει να απομονώνεται.

     Ο εσωτεριστής, κατέχει ένα μυστικό, που λέγεται διαλογισμός, και χαλάρωση. 'Oταν τα φορτία της ζωής γίνονται αφόρητα, αποσύρεται έτσι ώστε να ξαναγεμίσει από ζωτική δύναμη και ανανεωμένος να ξαναεισβάλει στον στίβο της ζωής, ζώντας την καθημερινότητα με όλη του την Ψυχή, ως ένας συνδημιουργός του Αύριο...

     Ευχόμαστε οι παραπάνω κανόνες να βοηθήσουν, να θυμόμαστε πάντα τις βασικές αρχές του εσωτερισμού, έτσι ώστε και να αποκλίνουμε κάποιες φορές να μπορούμε να ξαναβρίσκουμε τον δρόμο μας.

     Αδελφοί μου,

     Φως και Ζωή είθε να πλημμυρίζει την ύπαρξή μας.